Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΚΟΥΤΑΡΑΣ κατα-κάλτ… εικονοκλάστης

Ο blogger BlackCatBone άφησε μερικά σχόλια στην ανάρτηση τής 16 Απριλίου 2010, που αφορά στον Σωτήρη Κοματσιούλη (http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/04/strange-stories.html), θυμίζοντάς μου έναν άλλο Λαρισαίο της εποχής (ο Κοματσιούλης δεν ήταν Λαρισαίος, αλλά έκανε καριέρα στη Λάρισα), τον Κώστα Κουκουτάρα. Με αφορμή την επανέκδοση του άλμπουμ του, που είχε συμβεί στα τέλη του 2006, από την Anazitisi Records, είχα γράψει ένα μικρό κομμάτι στο J&T, το οποίον εδώ επαναλαμβάνω…Το όνομα του λαρισαίου… εικονοκλάστη τραγουδοποιού Κώστα Κουκουτάρα το γνωρίζουν ελάχιστοι στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία μοναδική ροκόβια περσόνα, από 'κείνες που σπανίως (διεθνώς και ελληνικώς) δρασκελούν την πόρτα κάποιου στούντιο προκειμένου να ηχογραφήσουν. Στην αλλοδαπή, βεβαίως, εκεί όπου τα πράγματα είναι περισσότερο σοβαρά και οι μουσικόφιλοι ξέρουν να εκτιμούν ακόμη και τα... z-τραγούδια τους, υπάρχει ένα κίνημα, το οποίο έχει βαλθεί να αποκαταστήσει το όνομα των πιο απροσάρμοστων songwriters στην ιστορία του δίσκου, τοποθετώντας τους σε θέση… ισάξια μ’ εκείνους που αναγνωρίζουμε όλοι μας ως «σπουδαίοι καλλιτέχνες». Μάλιστα, ένας από τους πρώτους επωνύμους που έσκυψε με συμπάθεια και αληθινό ενδιαφέρον πάνω από την z-κλάση ήταν ο Frank Zappa, ο οποίος είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον χειρότερο δίσκο όλων των εποχών, το “Philosophy of the World” των Αμερικανίδων Shaggs. Στην Ελλάδα, εννοείται, κανείς «επώνυμος», δεν επέδειξε ποτέ κάτι από την μεγαλοθυμία του θείου Frank, να πει δηλαδή δύο κουβέντες παραπάνω, γι’ αυτόν τον απίθανο τύπο από τον θετταλικό κάμπο, τον Κώστα Κουκουτάρα, που πρώτος έκανε πράξη την… ψυχο-τονωτική διδαχή κάν’το όπως-όπως, αλλά κάν’το μόνος σου. Ο Κώστας Κουκουτάρας και οι Azite’i’sions [sic] – ήτοι οι Κώστας Παραβάνος κιθάρες, αργότερα στους blues-rockers Pax, όπως με πληροφόρησε ο BlackCatBone, Παντελής Κλεισάρης κιθάρες, Δημήτρης Παπαευαγγέλου μπάσο, Αντρέας Φούλιας ντραμς – ηχογράφησαν το μοναδικό τους άλμπουμ (βγήκε κι ένα 45άρι από 'κει) στην εταιρία Belphon, το 1974. Εξώφυλλο, τίτλος («Από που και που…»), και βεβαίως μουσική (rock 'ο θεός να τις κάνει' μπαλάντες), στίχοι και ερμηνεία δεν αντέχουν σε κριτική. Αλλά εδώ βρίσκεται και η ουσία. Αν κριθεί ο Κουκουτάρας με τα μέτρα που κρίνονται ο Σαββόπουλος ή ο Χατζής (που φαίνεται να τον έχουν επηρεάσει) τότε το παιγνίδι έχει χαθεί. Αν όμως κριθεί ο φίλος μας, ως κάποιος που νομίζει ότι πάτησε στο φεγγάρι, δίχως να έχει προλάβει να πατήσει ούτε στο απέναντι πεζοδρόμιο, τότε ναι. Το «άριστα», έστω και με αρνητικό πρόσημο, το αξίζει.(όσο νά'ναι τραβούσαν κι οι λογοκριτές τα ζόρια τους...)
Η Anazitisi Records έψαξε λοιπόν και βρήκε πριν από μερικά χρόνια τον Κώστα Κουκουτάρα… και τον έπεισε να ξανατυπωθεί το «Από πού και που…» σε βινύλιο 100(!) αριθμημένων αντιτύπων, τα οποία - περιττό να το πω - εξαφανίστηκαν αυτοστιγμεί. Άψογη κίνηση και όσον αφορά στην επιλογή, αλλά και για την εκατοντάδα. Καθότι έπρεπε, δια της μικροποσότητας, να προστατευθεί, πάση θυσία, η κατά-κάλτ «κουκουτάρειος» φιγούρα – μοναδική σχεδόν στα εγχώρια δισκογραφικά χρονικά. (Ο όρος cult, που χρησιμοποιείται χωρίς φειδώ και συνήθως απ’ όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει, ταιριάζει απολύτως σ’ αυτόν τον τύπο. Δεν μπορεί να είναι ποτέ cult κάποιος, π.χ. ο Φλωρινιώτης, όταν τον ξέρει όλη η Ελλάδα).
Φίλε αναγνώστη, αν δεν γουστάρεις το downloading (κατεβαίνει από το Mutant Sounds), το μόνο που ελπίζω για 'σένα είναι να μην ήσουν ο 101…

34 σχόλια:

  1. Φτου!Ημουν ο 101!Και είμαι κι απο τη Λαρισα τρομάρα μου!Χαχαχα!Εγραψες και παλι Φωντα
    Θοδωρης
    Υ.Γ Εχω την εντύπωση οτι γραφει τα ζώδια σε μια τοπικη εφημερίδα τώρα.Με επιφύλαξη το λεω.Αν καποιος ξέρει κατι παραπάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως είπε και ο BlackCatBone η εφημερίδα της Λάρισας που γράφει αστρολογικές "προβλέψεις" ο Κουκουτάρας λέγεται Ημερήσιος Κήρυκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε παιδιά sorry, αλλά ο Κουκουτάρας και οι Asteiasions, ούτε καν για πλάκα μπορούν να σταθούν. Μακράν ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ελληνικός rock δίσκος όλων των εποχών.

    Η ανάρτηση που ο Φώντας παραπέμπει για download ήταν ίσως ο βασικότερος λόγος που σταμάτησα να ποστάρω στο Mutant Sounds. Η καθημερινότητα είναι αρκετά ζοφερή για να ανοίγουμε το μικρόκοσμό μας και να δαπανούμε τον ελαχιστότατο ελεύθερο χρόνο μας σε σκουπίδια (έστω και με την επίφαση του cult). Με τη λογική του ότι, το αν είσαι απροσάρμοστος (χωρις να έχεις την ιδιοφυία ενός Adolf Wölfli ή Harry Partch), το αγαθό των προθέσεων δεν καθαγιάζει το οποιοδήποτε DIY πόνημά σου. Ή τουλάχιστον δεν το καθιστά αυτομάτως και υποψήφιο να σπαταλήσει τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο μας. Έδω αγω νιζόμαστε να τη προστατέψουμε από τα τηλεσκουπίδια, θα την ανοίξουμε στα δισκογραφικά; Αλλά είπαμε, είμαστε η χώρα που οι λέξεις αντιστρέφουν το νόημά τους, ο χαβαλές αποκτά πολιτισμική αξία και γίνεται modus vivendi.

    Έχω την εντύπωση ότι η επανέκδοση (ατυχέστατη επιλογή) της Αναζήτησης, ήταν απάντηση για το εγχώριο κοινό. Υπήρξε στις αρχές του 2000, τεχνητή ζήτηση που οδήγησε το συγκεκριμένο σκουπίδι, από τα αζήτητα σε 500αρικο.

    Ευχαριστώ, αλλά "I will not follow".

    ΥΓ. Άντε να ακολουθήσει σε προβολή και το προσωπικό "album" της Καρλόττας, με τη κολλημένη στο εξώφυλλο καπότα, σε παραγωγή Coti K παρακαλώ. Και αυτό cult αριστούργημα είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σπύρο είσαι σκληρός, στο έχω ξαναπεί νομίζω, αλλά ok. Έχεις κι εσύ τα δίκια σου. Θα σου πω τώρα τι γίνεται με τον Κουκουτάρα… ποια είναι η διαφορά δηλαδή από έτερα σκουπίδια (με ή χωρίς εισαγωγικά). Κατ’ αρχάς, όπως διάβασες και στην ανάρτηση, γράφω πως το άλμπουμ δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Ο δίσκος είναι της πλάκας, απ’ όποια πλευρά και να τον δεις (στίχοι, μουσικές, ερμηνείες), αλλά αυτό δεν σημαίνει, αυτομάτω, ότι είναι για πέταμα. Υπό ποίαν έννοια, όμως... Ο Κουκουτάρας ηχογράφησε αυτό το άλμπουμ σε μιαν εποχή, που δεν μπορούσε να ήταν, με τίποτα, media victim. Δεν γίνεται δηλαδή να τον συγκρίνεις με τις εκάστοτε σημερινές… Καρλότες και με τα «ταλέντα» της Πάνια. Ο άνθρωπος πίστευε ότι αυτά που έγραφε άξιζαν – πιθανώς να το πίστεψαν κι άλλοι αυτό, αν δεν πλήρωσε μόνος του την… Belphon παραγωγή – έκανε κάτι, δηλαδή, που το πήραν ελάχιστοι χαμπάρι, το 1974 και εξαφανίστηκε από προσώπου γης, δίχως πουθενά να εξαργυρώσει τη δισκογραφική του έξοδο. Η στάση του δηλαδή, αν και καλλιτεχνικώς ευτελής, υπήρξε – εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε – απολύτως ηθική. Βεβαίως το να καταπιάνεσαι με την Τέχνη έχοντας, όντας… απονήρευτος, ηθικό ανάστημα, δεν σημαίνει ότι είσαι και αληθινός καλλιτέχνης. Αλλά μήπως ήταν (είναι) καλλιτέχνες οι Shaggs, o Peter Grudzien, η κυρία Lucia Pamela, ακόμη-ακόμη και ο Jandek; Εκεί, ανάμεσα σ’ αυτούς, καταχωρίζεται ο Κουκουτάρας… και όχι δίπλα στον Adolf Wölfli ή τον Harry Partch. Αν είναι δυνατόν.
    Επίσης ηθική (και βεβαίως απαραίτητη – για όσους μελετάμε τη δισκογραφία) ήταν και η επανέκδοση της Anazitisi. Αφού τύπωσε μόνον 100 αντίτυπα, πουλώντας τα ουσιαστικώς σε όσους γνώριζαν την περίπτωσή του. Φυσικά, το να δώσει κάποιος 500 ευρώ για ένα αυθεντικό αντίτυπο είναι ανόητο. Σκέψου, όμως, πως για πολλούς είναι ανόητο το να δίνεις, γενικώς, 500 ευρώ για δίσκο, ακόμη κι αν πρόκειται για Beatles ή Stones…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για τον Peter Grudzien νομίζω είσαι λάθος Φωντά(συγχωρεσέ με για το οικειό της προσφώνησης αλλά έτσι "νιώθω").Και καλιτεχνική υπόσταση έχει και κανένα "Ed Wood σύνδρομο" δεν τον κατατρέχει.Για την επανέκδοση της Anazitisis τα 100 μόλις αντίτυπα δεν έγιναν για να υποστηρίξουν το cult της υπόθεσης αλλά για να εξυπηρετήσουν καθάρα εμπορικούς σκοπούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με τους "οπαδούς" έχω ένσταση, Φώντα. Που σε underground επίπεδο εξάνλησαν την επανέκδοση του Καραθανάση, όπως σε πιο large scale mainstream επίπεδο κάποιοι άλλοι (που είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος), χρύσωσαν τον Κάτμαν.

    Επί της αρχής αντιλαμβάνομαι το επιχείρημά σου και συμφωνώ σε αρκέτά από όσα υποστηρίζεις. Για μένα όμως και οι Shaggs, Jandek κλπ. (όχι όμως και ο Grudzien), εφάμιλα του Κουκουτάρα σούργελα είναι (με σεμνότητα μεν , άλλα από πότε αυτή είναι καλλιτεχνική αρετή;). Και δεν φταίνε αυτοί, εμείς που "ξεσταίνουμε" το μύθο τους ως cult περσόνες έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο. Με το τρόπο μας δίνουμε λόγο ύπαρξης στο ανάξιο. Εδώ είναι και η ένστασή μου, όχι στη γραφικότητα των κάθε Asteiasions.

    Χάριν προβολής, γνωρίζεις ότι υπάρχουν πιτσιρικάδες που έχουν "ασχοληθεί" με τον Κουκουτάρα και αγνοούν τους Quicksilver Messenger Service ή το "Soft Parade" των DOORS; Και όμως υπάρχουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ρε Spacefreak απο που προκυπτει οτι ειναι σουργελο ο Jandek?επειδη δε σ΄αρεσει εσενα ?επειδη ανηκεις στην μαφια της μελωδιας δηλαδη? αν δεν ειναι κατι μελωδικο και ''στρωτο'' ειναι γελοιο?σε φανταζομαι εξω απ'το διαμερισμα του Lamonte Young στα 60's να φωναζεις ''τι μαλακιες ειναι αυτες που παιζετε ρε,παιξτε κανα Doors!''...!!!!

      ---------------------------------------

      Ανώνυμε από το σχόλιό σου λογοκρίθηκαν οι δύο τελευταίες λέξεις.
      Φ.Τ.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμε, επειδή δεν με γνωρίζεις σε πληροφορώ ότι στη δισκοθήκη μου μεταξύ άλλων, έχω σε περίοπτη θέση το original "Theatre Of Eternal Music, The Dreamhouse" στη Shandar προτού καν γεννηθείς...

      Τώρα αν το outsider γελοιογράφημα του Jandek έχει σχέση με τον Δάσκαλο, μόνο η τρικυμία στο κρανίο σου το γνωρίζει...

      Διαγραφή
    3. χαχα,το περιμενα οτι θα το ελεγες,ρε βγαλε τον Mike Scheidt απο profile photo γιατι δε σου αξιζει και πουλα αλλου τα παραμυθια οτι το αγορασες οταν βγηκε,οσο για την ηλικια μου επεσες εντελως εξω,το ιδιο και για τον Jandek ,αμα δε μπορουμε να καταλαβουμε κατι καλυτερα να το βουλωνουμε, ευτυχως που υπαρχουν τυποι σαν και σενα γιατι αλλιως ακομα Doors και Quicksilver Messenger Service θ'ακουγαμε....

      Διαγραφή
  7. Βλέπω, κατ' αρχάς πως ο spacefreak και ο "ανώνυμος" γουστάρουν Grudzien. Τι να πω ρε παιδιά... Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια για ν' ακούσω την έκδοση της Subliminal - δεν τα κατάφερα. Δεν τον αντέχεις τον άνθρωπο. Anyway...
    Δεν είμαι κανένας αυτόκλητος υπερασπιστής της Anazitisi, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοεί ο "ανώνυμος", όταν λέει πως η έκδοση έγινε για καθαρά εμπορικούς λόγους. 100 αντίτυπα βγήκαν(!), για τι εμπορική έκδοση συζητάμε; Ούτε μπορώ να δεχθώ πως ό,τι έγινε έγινε για να πουλήσουν κάποιοι ακριβά τις original κόπιες. Ψάχνω δίσκους ένα... τόνο χρόνια και ποτέ δεν είδα "Κουκουτάρα" original. Γνωρίζω ακόμη και μεγαλοσυλλέκτες, που χώνουν, άπειρα φράγκα και το δίσκο δεν τον έχουν. Τι εννοούμε όταν λέμε ¨"τα 100 μόλις αντίτυπα δεν έγιναν για να υποστηρίξουν το cult της υπόθεσης αλλά για να εξυπηρετήσουν καθάρα εμπορικούς σκοπούς...";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι "οπαδοί", Σπύρο, καλά θα κάνουν να σκέφτονται περισσότερο με το δικό τους μυαλό, να εμπιστεύονται έγκυρες πηγές, και να καλλιεργούν παράλληλα το γούστο και την αισθητική τους. Να μην μασάνε ό,τι ακούνε και να μην τρελλαίνονται από τα cult και τις σπανιότητες. Προσωπικά, ως δημοσιογράφος (υπό την έννοια ότι γράφω δημοσίως τη γνώμη μου) εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον προσπαθώ, όσο μπορώ, να δημιουργώ αναχώματα, τοποθετώντας τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Και το ίδιο θα συνεχίσω να κάνω είτε πρόκειται για "αριστουργήματα", είτε για "σκουπίδια".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το σύνηθες της Αnazitisis είναι 500 εκτός απο κάποιες εξαιρέσεις.Μια απο αυτές ήταν και ο Κουκουτάρας.Ο Καραθανάσης ήξερε πως αν το έβγαζε σε 500 πολλές κόπιες θα ξεμείνουν.Η κατοστάρα λοιπόν(που στην ουσία ειναι 80ρα μιας και πάντα υπάρχει μια "καβάτζα" υπόλοιπο) ήταν μονόδρομος.Επίσης εκείνη την εποχή ο Νίκος είχε ανάγκη απο ρευστό και επομένως η επιλογή της κατοστάρας διευκόλυνε το πρόβλημα του...

    Τον Καραθανάση τον εκτιμώ απεριόριστα.Απο τους λίγους του χώρου που φορούν παντελόνια.Οι επανεκδόσεις του είναι όλες εξαιρετικές και ο κατάλογος του ενδιαφέρον.Τον θεωρώ ακόμα φίλο μου άσχετα αν έχουμε χάσει επαφή.Οι γνωστές "παλιοκαταστάσεις"...

    Η επανέκδοση δεν σημαίνει κι απαραίτητα αύξηση της τιμης του original.Σε πολλές περιπτώσεις ισχύει κι το αντίθετο.Γενίκα όπως θα ξέρεις το αλισβερίσι του βινυλίου είναι μια μικρή μορφή αγοράς με πλαίσια και κανόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ofeilw na moirastw to info pou exw kai na pw pws o anazhthsh typwse to sugekrimeno lp mono 100 kopies epeidh o koukoutaras tou zhtage polla lefta gia parapanw kopies opote ta brhkan sta pio liga-epomenws kai pio liges kopies...ti na peis
    ayto kserw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΟΚ "ανώνυμε", όταν είπες για εμπορικούς λόγους εγώ το πήρα αλλιώς... Εσύ, ουσιαστικά, λές πως για (μη) εμπορικούς λόγους τύπωσε 100 μόλις αντίτυπα. Σωστό. Πόσα νά πούλαγε ο Κουκουτάρας;
    Βέβαια, υπάρχει κι αυτό που λέει ο mr.z. Σημασία έχει πως ο δίσκος, σε κάθε περίπτωση, δεν ήταν για παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τον δίσκο εκτός απο την anazitisis records ,αν δεν έχει εξαντληθεί θα τον βρείτε εδώ να τον κατεβάσετε :


    http://hippy-djkit.blogspot.com/2010/04/kostas-koukoutaras-and-atziteisions-apo.html

    http://greece-music.blogspot.com/2008/11/1974-koukoutaras-kostas-atziteisions.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Tα χρόνια 'κείνα, στην Ελλάδα ήταν πάρα πολύ ξηρά και παστωμένα στο γύψο!!

    Στον αέρα μύριζες μελαγχολία ,
    με ένα στόμα γεμάτο απο ενοχές που δεχόσουνα καθημερινά!
    Οι προυποθέσεις ηταν εκεί καρτερικά ,τα μέσα απουσίαζαν παντελώς!

    Οι κοινωνίες τελείως συντηρητικές και χωρίς πληροφόρηση!
    Υπήρχαν όμως φωνές που θέλαν να φύγουν ''μακρυά'' πέρα απο τα καθιερωμένα και την καθεστικύα τάξη...
    Μόλις ένα χρόνο πρίν '71 είχε προβληθεί το φίλμ του Woodstock , για να απαγορευτεί μία βδομάδα μετά !!

    Οι κλειστές πόλεις της Επαρχίας ασφυκτιούσαν ακόμα περισότερο..

    Στην τηλεόραση υπήρχαν μόνο ΥΕΝΕΔ και ΕΙΡ ασπρόμαυρα..low ranger, lassy και Αγνωστος Πόλεμος, μετά ήρθε και ο Παράξενος Ταξιδιώτης, και το γλυκό έδεσε!

    Οι Μοντέρνοι Ρυθμοί είχαν κλείσει και η επόμενη γενιά του μουσικού τύπου αργούσε να ερθει (ΗΧΟΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ, ΠΟΠ&ΡΟΚ, ΣΤΕΡΕΟ κλπ) μόνο κανά ξεχασμένο γερμανικό POP , έβρισκες, εκτός κι αν σπούδαζε εξω φιλος σου και σού 'φερνε τα νέα!(δίσκους ,περιοδικά σαν το Melody Maker κλπ)
    Στα σχολεία , μας στέλναν κατηχητικό, και στην ΓΕΧΑ για ψυχαγωγία..πίνγκ -πόγκ, ρακέτες και μπαλλάκια!
    Στο σινεμά, δύσκολα έρχονταν καμία της προκοπής ταινεία, παρά μόνο οι εμπορικές ,με τις οποίες γαλουχήθηκε - εκείνη η γενιά -

    Η φορμόλη ήταν διάχυτη παντού !
    Ηθελες ,σαν νέος να πετάξεις , να προσφέρεις , να δώσεις, να μοιραστείς, να ερωτευτείς!
    παντού αδιάκριτα βλέμματα! τι θαπεί ο γείτονας, μην το μάθει η γειτονιά!
    ..και οι τοίχοι είχαν και έχουν αυτιά!

    οι Ηρωες της μεγάλης οθόνης ,του ποδοσφαίρου (μεγάλε ασλανίδη!!) αλλά και της μουσικής,συνέπαιρναν την νέα γενιά!!
    Τα καλοκαίρια βλέπαμε τους hippies, και θέλαμε να τους μιάσουμε, τουλάχιστον να ξεφύγουμε απο την μιζέρια των σκοτεινών χρόνων!
    Οχημα καθοριστικό μεταβίβασης πρός σ'αυτή την κατεύθυνση , υπήρξε η μουσική ,τα τραγούδια , οι στίχοι, που απευθύνονταν στους νέους!

    ..και κάναμε όνειρα για μια καλύτερη ζωή!
    Η κάθε γειτονιά είχε τους δικούς της ήρωες, ροκ συγκροτήματα και γκρουπάκια ξεφύτρωναν παντού..άμα ήξερες δύο νότες είσουνα ο Hendrix, o eric clapton κλπ. οι πειρατικοί σταθμοί στα μεσαία με λάμπες 813 , μετέδιδαν απο πρόχειρες κασέτες τις πρόβες. Απο το 'ροκ συγκρότημα'!
    οι αφιερώσεις επαιρναν φωτιά , και τα μέλη των συγκροτημάτων εξασφάλιζαν μία θέση στην καρδιά ,στις μπλέ περήφανες ποδιές του απέναντι 6 ταξιου Γυμνασίου Θηλέων

    Ανάμεσα στο κιτς, στον συντηριτισμό, την παραπληροφόρηση,την αγνότητα και την βλακεία, γεννήθηκε και το λεγόμενο εγχώριο ροκ , απο ανήσυχα σπλάχνα της κοινωνίας μας.
    Μια κοινωνία που δεν αφηνε χώρο ελεύθερο να δημιουργήσει κανείς.
    Ετσι πέρα απο εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα, τα περισότερα πράγματα κινήθηκαν στην μετριότητα, μιάς και δεν υπήρχαν τα μέσα..οι συνθήκες..και προπάντων η πολιτική κατάσταση της χώρας!


    Τα πρότυπα ήταν άλλα!
    κι άμα ξεύφευγες απο τον 'ίσιο δρόμο' τότε δεν υπήρχε συγχώρεση .
    Αυτοί ήσαν ΓΙΕΓΙΕΔΕΣ !! και έπεφτε με την ψιλή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κάτω απο αυτές τις συνθήκες ,
    θεωρώ Αθλο το ότι στην επαρχία μάλιστα !! σε μία τελείως κλειστή κοινωνία, γράφτκε αυτός ο δίσκος , που σωστα λέει και ο Φώντας , ο δίσκος είναι επηρεασμένος απο Σαββόπουλο και Χατζή, μιας και τραγουδούσε σε μπουάτ ο Κουκουτάρας κείνη την εποχή!
    και θα συμπληρώσω χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό! οι φόρμες είναι διάχυτες παντού στα αυλάκια του βινυλίου και απο μέσα ξεπηδάνε διάφορες ανυσυχίες των μελών του συκροτήματος.
    με βάση την πληροφόρηση που είχαν σε μία επαρχιακή πόλη , που τα δισκάδικα της εποχής εκτός απο το γνωστό 'πανέρι' πρόσφεραν άντε και κάνα deep purple,simon & Gurfunkel & rolling stones,σε απαίσιες ηχογραφήσεις μιας και πολύ αργότερα ,τέλη του 70 αρχές του 80 , κάπως συμμορφώθηκαν τα μηχανήματα παραγωγης στην χώρα μας. κλπ !
    ..και έτσι γινόσουνα ημίθεος στην παρέα σου , στα μάτια των κολασμένων που δεν είχαν χαμπάρι, αλλά θέλαν να ψαχτούν!
    μιλάμε για 40 χρονια πίσω ..

    Γιααυτο και μίλησα με συμπάθεια ..
    Τα υπόλοιπα ας τα κρίνει ο χρόνος!
    Και θα τα κρίνει ,όπως και τούτη την εποχή που διάγουμε...

    Στο You Tube θα ακούσετε μερικά κομμάτια απο τον δίσκο του '73


    http://www.youtube.com/watch?v=arUuVPMRkKs

    http://www.youtube.com/watch?v=vQdnm2HvqAM

    http://www.youtube.com/watch?v=j50G_7zPmJI

    http://www.youtube.com/watch?v=cm66_eCrs7o

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. και μία άλλη άποψη : δείτε στο Ebay τι λένε και πόσο πουλάνε το δίσκο !!

    http://cgi.ebay.com.hk/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=260552363198

    τα μεταφέρω εδώ αυτούσια , γιατί όπως ξέρετε οι δημοπρασίες δεν μπορούν να περιμένουν , συνεπώς χάνεται και η πληροφόρηση...

    KOSTAS KOUKOUTARAS Greek '70s Psych Rock LP 90 Copies!! ebay

    Fin : 16 fevr. 201016:27:35 Paris

    Vendu pour : 89,99 GBP
    Livraison : 9,00 GBPRoyal Mail International


    Hello everybody!! Thank you for visiting my item! Here is a RARE GREEK LP by Kostas Koukoutaras. This is A RARE LTD EDITION 2nd PRESSING Limited to 90 copies!!! PVC protective outersleeve. 180gr. vinyl. Record's and Cover's condition is UNPLAYED MINT of course!

    This is one of the rarest Greek 70's records,fetching up many hundreds of Euros in the collector's market.Kostas Koukoutaras was one of the leading figures in the rock scene of the greek town Larisa ,in the early 70s. He recorded this LP backed by the band Atziteisons (i guess they wanted to ba called Agitations in a more greekish way) and released it privately in a handful of copies only. Musically the LP is late 60's/early 70s psych/folk inspired. Unlikely other greek bands of the period, Atziteitions were much inspired of the British freakbeat/psych scene(hints of the Yardbirds influence can be found in the 3 first songs), interpreting it in a more "primitive" way,fact that is enforced by the very poor production.After the 3rd song inspirations are changing in a more artistic way ,British/French psych folk and early 70s prog/psych (Dr. Strangely Strange, some Uriah Heep influences from their quiter moments), along with US Boston sound psych,not forgetting the much similar sound to Pearls before Swine/Tom Rapp folkish psych. Concluding ,musically the album is very interesting and an excellent example of what was happening in the Greek rock scene during this period, beyondthe popish sounding known bands. Keep in mind how difficult was for greeks to attend a rockish attitude this period due to the Junta. Concerning lyrics they are much childish but not totally uninspired and of course in the spirit of the age (flower power ,hippie culture,etc). Koukoutara's excellent baritonish voice with this physical tremolo takes music off creating a wonderful atmosphere(especially for non greek speaking listeners). Very weak point is the totally uninspired sleeve of the record with this redicoulous pink satin balloon shirt appearance of Koukoutaras.With a much better sleeve (a Roger Dean-ish or Hypnosis-ish one ) this could have been one of the legends of world psych. The LP was re-released in 2006 by the greek label Anazitisi Records in a very limited edition of just 90 copies.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μου θύμισες ένα παλιό τραγούδι του Νίκου Θωμά, που το είχε πει κάποτε κι ο Μεράντζας:
    "Παιδιά με ναρκωμένα αισθήματα/ στην πόλη που κανένας δεν τη θέλει/ δες, βουλιάζει η ζωή μας/ δεν υπάρχουν περιθώρια για απώλειες/ και κάθε μέρα ο θάνατος μας χαιρετάει στα καφενεία, στους δρόμους, στα γραφεία/ Επαρχία, μεσ' τα χαμένα δρομολόγια ακούς ένα ουρλιαχτό διαμαρτυρίας...".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όσον αφορά τα περί Yardbirds, Dr.Strangely Strange, Uriah Heep, Tom Rapp και δε συμμαζεύεται... τι να πω; O τύπος ξεπέρασε κι εμένα, που ακούω στο "Τη νύχτα που γεννήθηκες" του Φίλιππου Νικολάου τους CA Quintet...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλησπερα παιδια!ζωντας τη δεκαετια του 70 στην Λαρισα ,γνωρισα τον Κουκουταρα μαθαινοντας κιθαρα στην σχολη του(πρεπει να ηταν η μοναδικη στην Λαρισα εκεινη την εποχη).Ροκας ,με αγαπη στον Σαββοπουλο και στον Χατζη,με μια πολυ ωραια ακουστικη YAMAHA.Θυμαμαι τον δισκο του σε προθηκη δισκοπωλειου ,κοντα στην πλατεια ταχυδρομειου επι μηνες(φιλος?)και την προαναγγελεια εκπομπης τραγουδιου του απο τον τοπικο σταθμο(ΥΕΝΕΔ)ημερες πριν(εσωτερικη πληροφορηση?).Ειχε παραλλhλα το θαρρος και το θρασος ζωντανης εμφανισης σε δικο του μαγαζι(AGITAR),με παταγωδη αποτυχια.Δυσκολο να σταθεις με τοσα σκυλαδικα γυρω(ΜΟΚΑΜΠΟ,ΦΑΛΗΡΟ,RIO).Ως μαθητης της σχολης ,ειμαι κατοχος δισκου 1ης κυκλοφοριας με ιδιοχειρη αφιερωση(τρεμε e-bay).Ναναι καλα οπου και να βρισκεται.tttx62

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πρόσφατα επληροφορήθη από φίλο ότι ο αδερφός του Κουκουτάρα διατηρούσε μανάβικο-δισκάδικο. Πηγαίνοντας δηλαδή για κολοκυθάκια τσιμπούσες και κάνα βινύλιο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. κακοηθειες... λέω εγω!
    50 χρονια δεν γνωρίζω μαναβικο με δισκάδικο μαζί!!!
    και εν πασει περιπτώσει τι το μεμπτόν!!
    ..και κάτι ακόμα..ο κ.Κουκουτάρας χαρακτηρίζεται απο Ηθος και ευγένεια..
    Το αν έχει αδελφό δεν το γνωρίζω ούτε και με αφορά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 50 χρονια δεν γνωρίζω μαναβικο με δισκάδικο μαζί!!!

      Ε, και άμα κάτι δεν το γνωρίζεις ΕΣΥ, δεν υπάρχει.

      και εν πασει περιπτώσει τι το μεμπτόν!!

      Δεν το είπε ως μεμπτόν. Ως αξιοπερίεργο το είπε.

      ..και κάτι ακόμα..ο κ.Κουκουτάρας χαρακτηρίζεται απο Ηθος και ευγένεια.. Το αν έχει αδελφό δεν το γνωρίζω ούτε και με αφορά!!

      Το τι σε αφορά και τι όχι δεν μας αφορά. Μια πληροφορία έδωσε ο άνθρωπος.

      Διαγραφή
  21. Ο Κώστας Κουκουτάρας είναι γόνος μεγάλης Λαρισαϊκής μεγαλοαστικής οικογένειας, οι προπάτορες της οποίας ήταν εργοστασιάρχες, επιχειρηματίες, έμποροι και αμαξηλάτες. Ο ίδιος αχολήθηκε με το τραγούδι για το κέφι του και μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δημιούργησε δύο άκρως αντίθετα ρεύματα στην πόλη την δεκαετία του 70. Μην ξεχνάτε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τα ΜΜΕ να τον προβάλλουν (αρνητικά ή θετικά), αν και η γκρίζα διαφήμιση είναι πάντα η πιό πετυχημένη. Σήμερα αρθογραφεί σε τοπική εφημερίδα, αλλά διατηρεί κάτι ακόμα πάνω του, από την ευγένεια των τρόπων του, το πράο του χαρακτήρα του, την σπιρτάδα του βλέμματος και το παιδιάστικο αφοπλιστικό χαμόγελο. Δεν κατηγόρησε ποτέ κανέναν, δεν έθιξε ποτέ κανέναν, δεν στεναχώρησε ποτέ κανέναν. Μπορεί να φαίνεται σε πολλούς ως κάλτ τύπος, αλλά μην ξεχνάτε ότι όλη η εποχή του, η δική μας εποχή ήταν από μόνη της κάλτ. Ο Κουκουτάρας ανέδειξε με τον δικό του τρόπο την εποχή του, η οποία δεν σταμάτησε ποτέ να μας φέρνει στο νού τα "χαμένα νεανικά μας όνειρα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εγώ τον Κουκουτάρα τον έμαθα μόλις πριν δύο μέρες ακούγοντας τυχαία τη μπαλάντα του στρατιώτου. Δεν ήξερα καν την ύπαρξή του. Κάθε άλλο παρά σκουπίδι μου φάνηκε το τραγούδι ή cult. Το αντίθετο μάλιστα!

    Επειδή μου έκανε μεγάλη εντύπωση η μελωδία της μουσικής του τραγουδιού, η φωνή του Κουκουτάρα και οι ιδιαίτερα απλοϊκοί στίχοι, έψαξα να μάθω κάποια πράγματα για το συγκεκριμένο καλλιτέχνη και έφτασα εδώ.

    Έχω μείνει άφωνη με τα αρνητικά σχόλια και αναρωτιέμαι το γιατί? Πρέπει πάντα οι στίχοι σε ένα τραγούδι να είναι βαθυστόχαστοι? Πρέπει η μουσική να είναι περίτεχνη? Ή πρέπει να έχει με κάποιο τρόπο καταξιωθεί από το κοινό για να θεωρείται σπουδαίο κάποιο καλλιτεχνικό έργο?

    Πολλές φορές το μεγαλείο βρίσκεται ΚΑΙ στην απλότητα. Αυτή τη στιγμή συγκεκριμένα ακούω στο youtube "Το τέλος". Αν είναι δυνατόν να χαρακτηρισθεί αυτό σκουπίδι! Η μουσική παραπέμπει σε σημερινά dark ξένα κομμάτια και έχει γραφτεί 5 δεκαετίες πίσω. Οι στίχοι σίγουρα είναι κάπως ιδιαίτεροι αλλά στη τελική..... ποιος μπορεί να κρίνει τι είναι τέχνη και τι δεν είναι? Ακούγοντας την ερμηνεία του, διαισθάνομαι ότι βιώνει το τραγούδι. Αλλά ακόμη και να μην είναι έτσι.. τότε είναι μάγκας που καταφέρνει και αποδίδει μια "σκοτεινή" ερμηνεία.

    Οι παράγοντες , εξωτερική εμφάνιση του καλλιτέχνη, τόπος καταγωγής, εξώφυλλο δίσκου με αφήνουν παγερά αδιάφορη!

    Πάντως οι κόπιες των δίσκων του κάθε άλλο σε σκουπίδι και cult παραπέμπουν :-) ... και καλά κάνουν.

    Τζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο χαρακτηρισμός “cult” δεν είναι ούτε αρνητικός, ούτε θετικός. Περιγράφει, απλώς, μια κατάσταση. “Cult” σημαίνει πως κάποιος λατρεύεται από λίγους, αλλά φανατικούς θαυμαστές.
      Ξέρω μερικούς που γουστάρουν τον Κουκουτάρα. «Πίνουν νερό στ’ όνομά του…». Πιθανώς, δε, να είστε κι εσείς ήδη (ή να γίνεται στην πορεία) μία φανατική θαυμάστριά του. Ουδέν το επιλήψιμον.

      Διαγραφή
  23. Φώντα,εκ μέρους όλων αυτών (εσένα κι εμένα δηλαδή..) που "ακούνε" τη "Νύχτα.." στους C.A. ένα μεγάλο ευχαριστώ που τόλμησες πρώτος να εκφράσεις την καταραμένη σκέψη αυτή και να μας λυτρώσεις !
    Γιάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να φανταστείς πως δεν βιάστηκα καθόλου. Μα 40 χρόνια να μην βρεθεί κάποιος άλλος να το πει… Να δεις εγώ τι ανακούφιση αισθάνθηκα…

      Διαγραφή
  24. Αν ακούσετε την εισαγωγή του Κοινωνία Κωφαλάλων από ΝΑΥΤΙΑ - ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ (1992) , σας περιμένει μια έκπληξη !!!

    Κουφή ανακάλυψη, έ ?

    Ανώνυμος



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Επειδή τον Κώστα τον Κουκουτάρα (όπως σχολίασα σε άλλο ποστ) τον είχα γνωρίσει προσωπικά και τον είχα δάσκαλο κιθάρας, έχω να πω τα εξής:

    Μου είχε δώσει μια κασέτα με εκείνα τα τραγούδια του από εκείνη την εποχή. Ομολογώ ότι δε μου άρεσαν. Ήταν εντελώς πρωτόλεια από μουσικής πλευράς και ο στίχος ήταν γυμνασιακού επιπέδου.

    Ωστόσο, ο ίδιος έστεκε πολύ καλά στην κλασική κιθάρα, ήξερε θεωρία πάρα πολύ καλά, ήξερε να χρησιμοποιεί και ταμπλατούρα και παρτιτούρα, ήξερε να διδάσκει πάρα πολύ καλά και να κρατά το ενδιαφέρον του μαθητή, και ήταν ευγενικός και καλόψυχος. Καλή του ώρα ό,τι κι αν κάνει τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή