Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

JAVELIN το σήμα…

Ευχάριστη περίπτωση φιγουρτζίδικου – με την καλή έννοια – electro-funk, εντός του οποίου διασκορπίζονται γερές δόσεις lounge, hip-hop και κλασικού synth-electro, κατά τα παλαιά pop late 70s-early 80s πρότυπα (Marc Moulin ας πούμε). Το όλον πράγμα λειτουργεί.
Οι Javelin, δηλαδή ο George Langford και ο Tom Van Buskirk από το Brooklyn, οι οποίοι παίρνουν οργανικές βοήθειες σε τσέλο, βιολί και φωνητικά, δεν κρύβουν, στo “No Mas” [Luaka Bop, 2010], εκείνο που τους αρέσει. Απεναντίας, ως άψογοι, σύγχρονοι electro-μάγειροι συνταγοποιούν τις εμμονές τους προς μια κατεύθυνση που θέλει, διαρκώς, να αναζητεί την έκπληξη. Το καταφέρνουν. Ενίοτε δε πολύ καλά· αν αναφέρεται κανείς σε διαμαντάκια του ενάμιση λεπτού τύπου “The Merkin jerk”. Μάλιστα, αν υπήρχε περίπτωση να ξαναποκτούσα ραδιοφωνική εκπομπή – παρότι, ειλικρινώς, δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου κάτι τέτοιο – αυτό θα ήταν το σήμα μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου