Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

KU το δεύτερο LP του στην Inner Ear

Το δεύτερο άλμπουμ του KU (Δημήτρης Παπαδάτος) στην Inner Ear, που έρχεται τέσσερα χρόνια μετά το “Feathers”, επιβεβαιώνει, σε πρώτη φάση, την αρχική σχηματισμένη εντύπωσή μου. Πως ο άνθρωπος αυτός είναι ίσως, ίσως λέω, ο πιο ολοκληρωμένος έλληνας (αγγλόφωνος) τραγουδοποιός (θα έλεγα «σίγουρα» απ’ αυτούς που είναι γεννημένοι μετά το ’80). Κάνει κι άλλα πράγματα ο Παπαδάτος, πιο πειραματικά, κάτω από άλλα ονόματα (Jay Glass Dubs, The Hydra), όμως ως KU εγώ τον γνωρίζω από την τραγουδοποιία του κι αυτό μετράει πολύ. Δηλαδή εγώ το μετράω πολύ (δεν ξέρω άλλοι τι κάνουν). Καθότι είναι ωραίες οι «ακρότητες», αλλά για να φτάσεις εκεί θα πρέπει να αναμετρηθείς και με κάτι πιο… συμβατικό – π.χ. να φτιάξεις ένα (καλό) τραγούδι, κάτι που, τέλος πάντων, ευκολότερο δεν είναι. Και ο KU ξέρει να φτιάχνει καλά τραγούδια ή και πολύ καλά ή και πάρα πολύ καλά, κι αυτό δεν διδάσκεται… βγαίνει από τον έσω κόσμο. Έτσι, άρτιο, κατανοητό και στοιχισμένο.
Βασικά ο KU γράφει ωραίες μελωδίες. Αυτή είναι η βάση. Το λέω, γιατί πάνω σ’ αυτές τις μελωδίες και τους πολύ προσωπικούς στίχους (υπαρξιακούς, ερωτικούς) μπορείς να χτίσεις στην πορεία και να φτάσεις πέρα… πολύ μακριά. Άμα το θέλεις δηλαδή. Και τούτο, γιατί στο Ganja ο KU άλλοτε το θέλει και άλλοτε όχι. Άλλοτε προκύπτουν τρίλεπτα φολκίζοντα διαμάντια, όπως το “Hyacinth” (στην παράδοση του καλύτερου Syd Barrett των προσωπικών δουλειών του – θα προσέθετα και Peter Hammill και Kevin Ayers, αλλά αυτό το λέω εγώ… δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνει) και άλλοτε εννιάλεπτα ψυχεδελικά αριστουργήματα, που θα έκαναν πολλούς late-σιξτάδες να τα χάσουν. Εδώ λέμε για το “Turque”, που είναι σίγουρα ένα από τα ωραιότερα psych tracks (εννοώ κομμάτι με τις σχετικές αναφορές), που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ στον τόπο μας. Φυσικά, δεν είναι μόνο KU επί του προκειμένου είναι και Baby Guru, μιας και εδώ συμμετέχουν και οι τέσσερις (King Elephant ντραμς, moog, κρουστά, Kon Kon κιθάρες, Prins Obi όργανο, κρουστά, Sir Kosmiche μπάσο). Γενικώς, οι Baby Guru συμμετέχουν στο “Ganja” –πότε ο ένας, πότε οι δύο, πότε οι τρεις, πότε και οι τέσσερις– ζωγραφίζοντας συχνά με χρώματα παλ και στα δύο υπόλοιπα τραγούδια της πρώτης πλευράς, στο “A happening” (που έχει βεβαίως την «αλλαγή» του και τη θυελλώδη μετατροπή του προς κάτι ηχητικώς… βεβαρημένο) και φυσικά στο “Dry dates”, που κλείνει την πλευρά “K” και κυλάει ανεπαισθήτως.
Η πλευρά “U” ανοίγει με το “Spring elevator” ένα αισιόδοξο θα το έλεγα ποπ τραγούδι, που δίνει τη θέση του στο πιάνο-φωνή alter-ego του “Olympic complex”, ένα άσμα γυμνό, που έχει τον τρόπο να σε κάνει να κοιτάζεις προς τα μέσα. Κάπως έτσι προχωράμε στο “Oolong” ένα ακόμη παράξενο τραγούδι, που δεν είναι πολύ εύκολο να το περιγράψεις. Ίσως οι offbeat αναφορές στους CAN (έτσι όπως πέρασαν στη βρετανική σκηνή στα τέλη του ’70) να είναι εδώ πιο εμφανείς, παρότι οι ερμηνείες του KU, που συν τοις άλλοις είναι και πολύ καλός τραγουδιστής (και όχι απλώς, ως τραγουδοποιός, επαρκής) σφραγίζουν τη σύνθεση.
Το άλμπουμ θα κλείσει με την μπαλάντα αγάπης “Cypriol” (ακουστική κιθάρα, φωνή και μια γεννήτρια να σπέρνει εφφέ) φανερώνοντας το προφανές – προφανές ακόμη και από την πρώτη-πρώτη ακρόαση. Πως ο KU έκανε ένα εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ με τραγούδια στην Inner Ear, τοποθετώντας πολύ ψηλά τον πήχη.
Επαφή: www.inner-ear.gr
 

15 σχόλια:

  1. Όντως εξαιρετικός δίσκος Φώντα. Από αυτούς που χτίζουν κάτι καινούριο, όσο περισσότερο τον ακούς. Και ναι, ο άνθρωπος γράφει τραγούδια που σου μένουν. Από τα αξιολογότερα φετεινά μου ακούσματα. Και δεν το λέω εύκολα για ελληνικά σχήματα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα album που δεν δείχνει καθόλου "ελληνικό", αν και μόνο από τη σημερινή Ελλάδα θα μπορούσε να παραχθεί τέτοια ατμόσφαιρα νοσταλγικής θλίψης για μια κανονικότητα που χάνεται, αλλά και που ποτέ δεν την αισθανθήκαμε σα ρούχο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άκουσα μόνο το συγκρκιμένο βίντεο και μου άρεσε. Ψυχεδελικό...Αυτό που δε μ'αρέσει είναι ότι όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες δημιουργούν βάσει "εμπορικού ρεύματος". Πχ προχτές ήταν indie/shoegaze, χτες electro/synth-pop/dark, σήμερα ψυχεδέλεια κ.ο.κ
    Δύσκολα θα βρεις σήμερα καλλιτέχνη που να στηρίζει αυτό που παίζει, να είναι δηλαδή "ταμένος" σε αυτό που κάνει. Και θα μου πείτε για ποιό λόγο να το κάνει αυτο; Γιατί να μην είναι multi-culti και "απ'όλα";
    Ε, απαντώ απλά πως δε γουστάρω όλοι να τα κάνουν όλα αντιγράφοντας προηγούμενους. Έκαστος στο είδος του και ο φραπεδάρχης στο φραπέ. Δε γίνεται Όλοι Όλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικά συμφωνώ.
      Αλλά στην περίπτωση του KU δεν ισχύει αυτό.
      Άκουσε το προηγούμενο LP του, για να δεις ότι υπάρχει συνέχεια.

      Διαγραφή
    2. > Αυτό που δε μ'αρέσει είναι ότι όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες δημιουργούν βάσει "εμπορικού ρεύματος". Πχ προχτές ήταν indie/shoegaze, χτες electro/synth-pop/dark, σήμερα ψυχεδέλεια κ.ο.κ

      Τι «εμπορικού ρεύματος» ρε φίλε;

      Η ψυχεδέλεια δεν πούλαγε ούτε τα 80s με κοτζάμ αναβίωση, και θα είναι «εμπορικό ρεύμα» σήμερα, που η μουσική βιομηχανία έχει κλατάρει, που παγκόσμια μόνο κάτι σύγχρονα pop/r&b, hip hop κλπ πουλάνε και αυτά με χίλια ζόρια, και που στην Ελλάδα της κρίσης ζήτημα είναι αν πουλάει ένας γνωστός τραγουδιάρης 10.000 δίσκους (και ζήτημα αν αυτός εδώ θα δώσει έστω και 300 αντίτυπα), και που, εκτός ελληνικού ρεπερτορίου (και αυτό δύσκολα), κανείς δεν βιοπορίζεται από τις πωλήσεις ξενόγλωσσου ροκ κλπ στην Ελλάδα.

      Το ίδιο και για τα υπόλοιπα ήδη που αναφέρεις.

      Εκτος αν δεν εννοείς «εμπορικά ρεύματα» αλλά μόδες. Το οποίο ίσχυε από πάντα.

      Διαγραφή
    3. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΣΑΜΠΑ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ δεν αποτελεί εμπορικό ρεύμα για σένα??? Ποιός μίλησε & ποιός τις χέζει τις πωλήσεις. Τι ποσοστό αγοράζει μουσική σήμερα στην Ελλάδα?(άσε το έξω). Για ποιό μεγάλο όνομα μιλάς για 10.000 δίσκους? Πού βρίσκεσαι? Είσαι Ελλάδα?
      Όσο για ψυχεδέλεια....άσ'το καλύτερα. Πάντα πουλούσε & πάντα θα πουλάει επειδή υπάρχουν πολλοί άσχετοι που τη γουστάρουν. Σήμερα και η κουτσή μαρία που τραγουδά σκυλάδικα θα βάλει tag greek-bouzouki-psych-folk...Άσε μας ρε μεγάλε...

      Διαγραφή
    4. > ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΣΑΜΠΑ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ δεν αποτελεί εμπορικό ρεύμα για σένα???

      Aν είναι ΤΣΑΜΠΑ ρε φιλάρα, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ΔΕΝ είναι «εμπορικό». Το εμπορικό περιλαμβάνει εμπόριο και πωλήσεις!

      >Ποιός μίλησε & ποιός τις χέζει τις πωλήσεις.

      Όποιος μιλάει για μουσική «εμπορική».

      Εκτός αν θέλεις να πείς απλά «δημοφιλής», οπότε μάθε ελληνικά πρώτα.

      >Τι ποσοστό αγοράζει μουσική σήμερα στην Ελλάδα?(άσε το έξω). Για ποιό μεγάλο όνομα μιλάς για 10.000 δίσκους? Πού βρίσκεσαι? Είσαι Ελλάδα?

      Συγνώμη, μου επαναλαμβάνεις τα επιχειρηματά μου ως δικά σου; Εγώ έγραψα ότι έχουν πιάσει πάτο οι πωλήσεις, ενώ εσύ έγραφες για «εμπορικά». Τώρα, αν δεν είναι 10.000 και είναι με το ζόρι 2-5 χιλιάδες εσύ έπρεπε να το σκεφτείς από πριν.

      >Όσο για ψυχεδέλεια....άσ'το καλύτερα. Πάντα πουλούσε & πάντα θα πουλάει επειδή υπάρχουν πολλοί άσχετοι που τη γουστάρουν.

      Από την μια αντίφαση στην άλλη. «ποιός τις χέζει τις πωλήσεις», και "τι ποσοστό αγοράζει μουσική", κλπ, και καπάκι "Πάντα πουλούσε & πάντα θα πουλάει".

      Ε, λοιπόν, αντίδια πουλάει. Εκτός αν νομίζεις ότι οι Purple Overdose ας πούμε, που πρόλαβαν και την εποχή που ο Έλληνας αγόραζε δίσκους, έβγαλαν λεφτά από την υπόθεση... Ακόμα χειρότερα σήμερα.

      Ούτε «πουλάει» η ψυχεδέλεια γενικά, ούτε κανένας ενδιαφέρεται να βάλει "greek-bouzouki-psych-folk" ή κάτι παρόμοιο για να προσελκύσει το (ανύπαρκτο) κοινό. Αν βρίσκεις τόσα πολλά σκυλάδικα με psych tags, στείλε μας 2-3 links να τα δούμε και εμείς...

      Μάθε ελληνικά, βάλε τις σκέψεις σου σε μια στράτα, κόψε τις αντιφάσεις, και μετά μας λες ότι θέλεις.

      Διαγραφή
    5. >Το εμπορικό περιλαμβάνει εμπόριο και πωλήσεις! Εκτός αν θέλεις να πείς απλά «δημοφιλής», οπότε μάθε ελληνικά πρώτα<

      Αν και δεν πήρα απάντηση σου γιατί προσπάθησες να τα κουκουλώσεις μπαίνοντας σε φτηνές λεπτομέριες τύπου "εγώ δεν είπα γελάω αλλά χαμογελάω" εσύ λοιπόν που ξέρεις πολύ καλά ελληνικά για πες μου ο "εμπορικός ήχος" πόσο κοστίζει?

      >Συγνώμη, μου επαναλαμβάνεις τα επιχειρηματά μου ως δικά σου; Εγώ έγραψα ότι έχουν πιάσει πάτο οι πωλήσεις, ενώ εσύ έγραφες για «εμπορικά». Τώρα, αν δεν είναι 10.000 και είναι με το ζόρι 2-5 χιλιάδες εσύ έπρεπε να το σκεφτείς από πριν<

      Ναι μωρέ έχεις δίκιο τί 10.000 τί 2.000 τί 5.000...έπρεπε να το είχα σκεφτεί. Με λίγα λόγια αν δεν είναι 1.000.000 και είναι 100 τί να λέει τώρα, το ίδιο είναι...

      >Από την μια αντίφαση στην άλλη. «ποιός τις χέζει τις πωλήσεις», και "τι ποσοστό αγοράζει μουσική", κλπ, και καπάκι "Πάντα πουλούσε & πάντα θα πουλάει".Ε, λοιπόν, αντίδια πουλάει. Εκτός αν νομίζεις ότι οι Purple Overdose ας πούμε, που πρόλαβαν και την εποχή που ο Έλληνας αγόραζε δίσκους, έβγαλαν λεφτά από την υπόθεση... Ακόμα χειρότερα σήμερα.<

      Ακριβώς βρε γκαζμά (προερχόμενο εκ του "κασμά" / επειδή ξέρω ότι θα κολλήσεις και μ'αυτό) σου απαντώ λοιπόν επειδή οι πωλήσεις είναι μηδαμινές δεν τις λαμβάνουμε & υπόψη μας. Αντιφάσκω κάπου;
      Ααα μάλιστα...πουλάει "αντίδια" επειδή οι Purple Overdose δεν έγιναν πλούσιοι ας πούμε...? Δηλαδή για να πουλήσει η ψυχεδέλεια πρέπει ο δημιουργός της να γίνει πλούσιος από αυτή? Γι'άυτό τα LP τους έχουν φτάσει 100άρες? Και γι'αυτό τα 60'ς και τα 70's ψυχεδελικά βινύλια παίζουν χιλιάρικα ευρώ? Αυτό είναι εννοείς "αντίδια" γιατί δεν κατάλαβα...;;;

      >Ούτε «πουλάει» η ψυχεδέλεια γενικά, ούτε κανένας ενδιαφέρεται να βάλει "greek-bouzouki-psych-folk" ή κάτι παρόμοιο για να προσελκύσει το (ανύπαρκτο) κοινό. Αν βρίσκεις τόσα πολλά σκυλάδικα με psych tags, στείλε μας 2-3 links να τα δούμε και εμείς...<

      ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΑΝ ΠΟΥΛΑΕΙ Η ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ ΜΕ PSYCH-TAGS??? ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΤΡΩΣ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ...ΙΔΟΥ ΜΗΝ ΠΑΣ ΜΑΚΡΙΑ...:
      1) https://www.discogs.com/KU-Feathers/release/4444595
      2) https://www.discogs.com/Ku-Ganja/release/10102737

      >Μάθε ελληνικά, βάλε τις σκέψεις σου σε μια στράτα, κόψε τις αντιφάσεις, και μετά μας λες ότι θέλεις.<

      Πες μου που μένεις νε έρθω να μου κάνεις ιδιαίτερα.

      Διαγραφή
  3. Χωρίς να κατακρίνω τον KU, προσωπικά τον θεωρώ ταλαντούχο, τα παρακάτω είναι δικά του με τελευταίο αυτό που πόσταρες. Τσέκαρε τα και πες μου πόσα είδη άκουσες..;
    1) https://www.youtube.com/watch?v=9FYDKgTPitY
    2) https://www.youtube.com/watch?v=_57zlOcU5f8
    3) https://www.youtube.com/watch?v=FZeMIHRsu_Q
    4) https://www.youtube.com/watch?v=I5KvfYdh1KY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, εγώ δε βλέπω ιλιγγιώδεις διαφορές.
      Δεν μπορεί οι δίσκοι να είναι ο ένας φωτοτυπία του άλλου.

      Διαγραφή
    2. > Τσέκαρε τα και πες μου πόσα είδη άκουσες..;

      Εγώ ένα ενιαίο είδος και ύφος βλέπω. Οι Porcupine Tree ας πούμε περισσότερες αλλαγές υφολογικές έχουν. Μην πάμε σε Pink Floyd...

      Μήπως μπερδεύεις την διαφορετική ενορχήστρωση με διαφορετικά είδη;

      Δεν είναι όλοι σαν κάτι punk μπάντες, που παίζουν τις ίδιες συγχορδίες, με την ίδια ενορχήστρωση, και την ίδια παραγωγή επί 10 δίσκους...

      Διαγραφή
  4. Καλά "ανώνυμε" μην προσβάλλεσαι...
    Και φυσικά άκουσα διαφορετικά είδη στο κάθε ένα από τα links.
    Για πες μου τι σχέση έχει η electro/dark-synth σύνθεση του 1ου link με το τελευταίο (4ο)που 90% είναι copy-paste απ'το Saucerful of Secrets?
    Εγώ πάντως ακούω 2 διαφορετικά γκρουπ. Ας μην ήταν γραμμένο στο ΥΤ το όνομά του & τότε μιλάγαμε για είδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλάρα, ζούμε στο 2017, όχι στο 1982, ούτε στο 1969.

      Η ψυχεδέλεια δεν έμεινε στο ..."Saucerful of Secrets", έβαλε και συνθεσάιζερ μέσα και άλλους ρυθμούς, και σύγχρονη παραγωγή και απ' όλα.

      Είναι σα να μου λες τι σχέση έχει το On the run (από το Dark Side of the Moon) με το When You're In.

      Ούτε η πρώτη σύνθεση είναι "electro/dark synth" επειδή έβαλε μια εισαγωγή με κλάπα κλούπα, ούτε το τελευταίο είναι 90% Saucerful of Secrets.

      Ακούς ότι ακούς επειδή έχεις μείνει σε ότι άκουγες νέος, με καθυστέρηση δεκαετίας και εικοσαετίας, και δεν έχεις παρακολουθήσει τι έπαιξε τα επόμενα 20-30 χρόνια. Οπότε τα κρίνεις όλα λες και είμαστε στα 70s.

      Διαγραφή
    2. >Η ψυχεδέλεια δεν έμεινε στο ..."Saucerful of Secrets", έβαλε και συνθεσάιζερ μέσα και άλλους ρυθμούς, και σύγχρονη παραγωγή και απ' όλα.<

      Αυτό έλειπε να πατούσε και το REC απ'το "A Saucerful Of Secrets" αλλά έτσι κι αλλιώς δε γίνεται λόγω δικαιωμάτων.

      >Ούτε η πρώτη σύνθεση είναι "electro/dark synth" επειδή έβαλε μια εισαγωγή με κλάπα κλούπα<

      Εντάξει ό,τι πεις...ερώτηση: το κλάπα κλούπα είναι "αποδεκτό" (ηχητικά) από την electro/dark/synth σκηνή? Αν και όντως τώρα που το ξανακούω δεν κάνει κλάπα κλούπα αλλά κλούπα κλάπα.

      >...ούτε το τελευταίο είναι 90% Saucerful of Secrets.<

      Ναι ναι...ό,τι πεις...

      >Ακούς ότι ακούς επειδή έχεις μείνει σε ότι άκουγες νέος, με καθυστέρηση δεκαετίας και εικοσαετίας, και δεν έχεις παρακολουθήσει τι έπαιξε τα επόμενα 20-30 χρόνια. Οπότε τα κρίνεις όλα λες και είμαστε στα 70s<

      Τον κακό σου τον καιρό ασχετάκο!


      Διαγραφή
  5. Αυτό το ιντερνέτι είναι μαγικό.

    Όλους τους έχει κάνει ειδήμονες και ξερόλες το Γιουτιούμπι και το Ντισκόγκι.

    Τρολλερμπούκης ο ιντερνετίζων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >Αυτό το ιντερνέτι είναι μαγικό.
      Όλους τους έχει κάνει ειδήμονες και ξερόλες το Γιουτιούμπι και το Ντισκόγκι<

      Συμπεριλαμβανομένου και σένα Τρολλερμπούκη. Αγόρι μου εσυ...!

      Διαγραφή